حجت الاسلام محمدمهدی حاجیلویی‌، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه بوعلی سینا در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در همدان، با بیان اینکه انسان به دلیل نوع آفرینش و ساختار روحی، روانی خود ناگزیر به ارتباط با دیگران است، اظهار داشت: باید در نظر داشت که انسان‌ها دارای اندیشه‌ها، دیدگاه‌ها، سلایق و حتی آداب و رسوم یکسانی نیستند و به صورت طبیعی این تفاوت‌ها در رفتار و گفتار همه ما بروز و ظهور پیدا می‌کند.

وی افزود: به همین دلیل است که گاهی انسان ها بر اساس میزان تحمل پذیری‌های متفاوت و ساختار درونی خود از رفتار و گفتارهای متفاوت دیگران، دچار رنجش و ملامت می‌شوند.

حجت الاسلام حاجیلویی با اشاره به ملاقات دو تن از علما و بزرگان در گذشته، گفت: نقل است روزی مرحوم ملاعلی آخوند همدانی از علما و عارفان به نام همدان با عالم ربانی حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی ملاقاتی داشته‌اند و در این دیدار از ایشان تقاضای پند و نصیحتی می‌کنند و حاج شیخ حسن نخودکی در گفتاری کوتاه و جامع این طور بیان می‌کنند که؛ "مرنج و مرنجان".

وی تصریح کرد: مرحوم آخوند ملاعلی همدانی در پاسخ به ایشان این طور می گوید که، مرجان راحت است، یعنی آنکه نه کسی را از خود ناراحت می‌کنیم، نه به دیگری اهانت می‌کنیم و نه غیبت کسی را می‌کنیم، اما برای عمل به "مرنج" چه کاری باید انجام دهیم؟ چرا اگر کسی به ما بدی کند، انسان رنجش پیدا می‌کند و مرنج محقق نمی شود.

مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه بوعلی سینا به تشریح جواب شیخ نخودکی به این پرسش پرداخت و یادآور شد: شیخ نخودکی این طور جواب داد که: بله ممکن است، راهش این است که خود را کسی ندانی، به بیان دیگر مشکل کار در همین است که ما خودمان را کسی می‌دانیم و به ثروت، علم و جایگاه خود می بالیم و لذا هیچ کس جرات ندارد به ما "تو" بگوید.

وی با تاکید بر اینکه بالیدن به چیزهای فناپذیر در شان انسان خردمند نیست، مطرح کرد: باید بدانیم که آسودگی دنیا و آخرت در این است که انسان نرنجد و نرنجاند و به همین دلیل است که گفته شده دو چیز را فراموش کن، یک خوبی‌هایت به دیگران و دو، بدی‌های دیگران به خود.

بر مال و جمال خویش غره مشو          کان را به شبی برند و این را به تبی

حجت الاسلام حاجیلویی با بیان اینکه از نگاه اسلامی، مسلمان واقعی کسی است که دیگران از گفتار و رفتار او در امان باشند و آزاری نبینند، اظهار داشت: امیرمومنان (ع) در گفتار ارزشمندی در خطبه ۱۶۷ نهج البلاغه می‌فرمایند: "مسلمان کسی است که دیگر مسلمانان از دست و زبان او، یعنی رفتار و گفتارش، در امان باشند، مگر آنکه پای حق در میان باشد".

وی با اشاره به اینکه امام علی(ع) در این خطبه به خوبی ویژگی‌های مسلمان واقعی را تبیین کرده‌اند، گفت: کسی که دیگران از رفتار و گفتار او دچار رنجش و ملامت نشوند و با حفظ آبروی افراد، جایگاه و ارزش دیگران را به رسمیت بشناسد، نمونه یک فرد مسلمان کامل است.

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم          که در طریقت ما کافریست رنجیدن